Fragment rozdziału Człowiek w obliczu śmierci i poniżenia:
Stylistyka Czarnego potoku została wielorako zdeterminowana. Najpierw przez fakt współistnienia różnych kultur i folklorów, sprawiających że łączą się i nakładają elementy ludowej baśni i biblijnej przypowieści, żydowski psalm sąsiaduje z austriacko-łacińską erudycją niektórych postaci, mowa ubogiego żydowskiego dorożkarza czy tragarza splata się z polską gwarą, następnie przez silne kontrastowanie okrutnej rzeczywistości przypominającą obozową prozę Tadeusza Borowskiego, z liryką pejzażu, z marzeniem i snem. (...)
W kontrastowaniu (nie opisywaniu) ekwiwalentu rzeczywistości, w stałej trosce o jej autentyczność, Buczkowski nasycił tekst prowincjonalizmami, porzekadłami i przysłowiami.
Anna Marzec, Od Schulza do Myśliwskiego, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988, s. 63.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz