(...) Właściwym początkiem opowiadania, a równocześnie symbolicznym początkiem wydarzeń, które doprowadzą do zagłady miasta, zdarzeniem przełomowym oddzielającym dwa światy - świat dotychczasowy, uporządkowany i świat, który nastaje, u którego początku stoi odrzucenie dotychczas uznawanych zasad moralnych i profanacja świętości, w którym na miejsce dotychczasowego sennego rytmu życia wchodzi dynamiczny rytm śmierci i chaos zabijania - jest obraz sponiewierania gabe Gudeła i szamesa Buchsbauma przez szupowców, zbudowany zresztą za pomocą dalekich aluzji do sceny ukrzyżowania Chrystusa. Po tej symbolicznej scenie początku następuje sucha rejestracja trwałych zmian, które zaszły w obrazie i życiu miasta, ukazanych panoramicznie.
Kolejne krótkie rozdziały książki stanowią uszczegółowienie i rozwinięcie czasowe zarysowanego obrazu. Ukazane są w nich wydarzenia albo równoczesne, albo też występujące w porządku chronologicznym (chronologiczny porządek zachwiany jest dopiero wewnątrz rozdziałów) - obejmują one okres około dwóch lat. Upływ czasu zaznaczony jest pośrednio, poprzez zmianę pór roku oraz postępujące zniszczenie, brak natomiast jakichkolwiek dat umożliwiających jego bardziej precyzyjne odmierzenie. (...)
Maria Indyk, Granice spójności narracji. Proza Leopolda Buczkowskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo. Wrocław 1987.
Rozdział II. Szkatułkowy cytat. Struktura narracji w "Czarnym potoku", s. 38-39
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz